خاصیت باکتری کشی و باکتری ایستایی عصاره های گیاهی و اسانس سرخارگل علیه باکتری xanthomona arboricola pv. juglandis عامل بلایت باکتریایی گردو

امروزه توجه روزافزون به مهار زیستی عوامل بیماری زای گیاهی با هدف کاهش تهدیدات و خطرات زیست محیطی آفت­کش­­های شیمیایی معطوف شده و از این رو کارآیی ضدمیکروبی مواد گیاهی به عنوان فرآورده­های امن طبیعی در سال­­های اخیر مورد کنکاش واقع شده است. در این مطالعه ارزیابی اثر فرآورده­های گیاهی به دست آمده از گیاه سرخارگل روی باکتری بیماری زای گیاهی xanthomonasarboricolapv. juglandis عامل بلایت باکتریایی گردو مورد ارزیابی قرار گرفت. عصاره­های گل، برگ، ساقه و ریشه سرخارگل به روش خیساندن با حلال­های آب، استون، اتانول، متانول و کلریدریک­اسید استخراج شده و با دستگاه روتاری در خلا تغلیظ شد. اسانس گل سرخارگل با دستگاه کلونجر استخراج شد. فعالیت ضدباکتریایی عصاره­ها و اسانس سرخارگل علیه این باکتری در آزمایشگاه و با روش انتشار دیسک و تعیین حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حساسیت باکتری به اسانس گل بیش از عصاره­های سایر اندام­ها بود. اتانول حلال مناسبی برای استخراج مواد ضدباکتریایی از اندام­های مختلف سرخار گل بود. عصاره اتانولی ریشه نسبت به عصاره­های به دست آمده از سایر قسمت­های گیاه بازدارندگی بیشتری داشت. همچنین عصاره­های آبی و تا حدی استونی و اسیدکلریدریک اثر چندانی بر باکتری از خود نشان ندادند. همه عصاره­های گیاهی و اسانس سرخارگل بر این باکتری بازدارنده رشد بودند. عصاره های برگی نیز بیشتر از این که کشنده باشند، دارای خاصیت بازداری از رشد بودند. با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می­رسد مواد گیاهی به ­دست آمده از سرخارگل می­تواند کارآیی قابل ملاحظه­ای روی این باکتری داشته و در آینده برای مهار زیستی این باکتری مد نظر قرار داده شود.